Groei van een dierlijk organisme vindt grotendeels plaats door vermeerdering van het aantal cellen, waarbij die cellen een bepaalde, bij hun type behorende, grootte bereiken en niet meer groter worden.

Nee, terwijl sommige celtypen die zich uit ongedifferentieerde stamcellen ontwikkelen, al vrij snel hun voorbestemde grootte bereiken (klier- en huidcellen bijvoorbeeld), moeten andere celtypen of onderdelen daarvan ook nog echt groeien. Ziefiguur 9 in paragraaf 3.3. Dit is bijvoorbeeld het geval bij zenuwcellen. Deze moeten uitlopers (axonen) ontwikkelen, soms van een meter lang, terwijl hun cellichaam slechts 0,04 mm groot is.

Differentiërende cellen doorlopen nog wel fase G 1 van de celcyclus, maar de verdubbeling van DNA (de S-fase) blijft achterwege. Die is immers niet nodig, omdat deze cellen in principe niet meer gaan delen. Anderzijds is het DNA erg actief, omdat het de differentiatie van de cel moet sturen en de cel enorm veel materiaal (cytoplasma, enzymen, specifieke organellen, membranen) moet aanmaken.