JA; die zijn de zgn. toezichthoudende bevoegdheden. 

in afdeling 5.2 van H5 van de Algemene Wet Bestuursrecht.

uit bevoegdheden tot het betreden van plaatsen (bij.v bedrijfspanden, winkels, schuren, woningen), zie artikel 5:15 AWB. Ook het WvSv bevat een voorbeeld in artikel 552 Sv, een voorschrift dat moet worden gezien tegen de achtergrond van helingbestrijding. 

uit de aard en de inhoud van het in artikel 552 Sv genoemde artikel 437 Sr dat beoogt handelaren in tweedehands goederen te verplichten tot het bijhouden van een inkoopregister, teneinde heling tegen te gaan - kan worden afgeleid dat het hier om een toezichthoudende bevoegdheid gaat. 

dat dit de ruime betekenis heeft waarin ook het toezicht op de naleving onder dat begrip valt. 

aan de naleving van wettelijke voorschriften kunnen twee functies worden toegekend: 1) aanmoedigen dat men zich aan de wettelijke voorschriften houdt en 2) opheffen van de met de wet strijdige situaties. 

dan mag het sv instrumentarium van opsporingsbevoegdheden te voorschijn worden gehaald maar ook de waarborgen rond de rechtspositie van de verdachte zijn vanaf dat moment van toepassing als de verdenking op een bepaalde persoon is gericht. 

het gaat in dit arrest niet om een bijzonderheid maar om de voortgezette toepassing van bevoegdheden. Wanneer en tijdens een rechtmatig optreden een verdenking ontstaat op een nieuwe grond dat neemt de opsporing ten aanzien van dat feit een aanvang en kunnen uiteraard onder de in de wet gestelde voorwaarden dwangmiddelen worden toegepast. 

JA; er zijn echter wel twee uiterst belangrijke grenzen aan gesteld: de eerste grens ligt daar waar de positie van de verdachte als procespartij en diens verdedigingsrechten in het geding zijn. (controle en opsporings arrest)

uit het nemo tenetur beginsel; niemand is verplicht om aan zijn eigen veroordeling mee te werken.

het ontbreken van de verplichting tot het verlenen van medewerking die niet uit het afleggen van mondelinge verklaringen bestaat. Aan andere medewerkingsplichten dan inlichtingenverplichtingen moet de verdachte dus voldoen. 

dat ook iemand die de status van verdachte heeft aan een op die bepaling gegronde vordering moet voldoen.

door het Funke arrest; voor zover betrokkene tenminste geldt als charged in de zin van 6 EVRM. 

wanneer de vordering tot het doen stilhouden van een motorvoertuig uitsluitend gebeurt met het oog op de opsporing van strafbare feiten in andere wetten (stilhouden van voertuigen op grond van 160 WVW 1994) en wanneer zij uitsluitend wordt uitgeoefend ten behoeve van de opsporing van een sf waarvoor de toezichthouder geen opsporingsbevoegdheid bezit of wanneer zij wordt gebruikt voor de verkrijging van gegevens die alleen voor de strafzaak van belang zijn maar niet (meer) voor het doel waarvoor de bevoegdheid is gegeven.  

de wetgever nam in navolging van de HR het standpunt in dat opsporing in de WED omvat dat de gegeven bevoegdheden ook mogen worden gebruikt wanneer nog geen sprake is van een verdenking; voldoende zijn concrete aanwijzingen dat een wettelijk economisch voorschrift is overtreden maar die aanwijzingen hoeven nog geen verdenking in de zin van artikel 27 Sv op te leveren.

ook als diegene verdachte is, is hij verplicht de gevraagde inlichtingen te geven, maar deze kunnen niet als bewijsmateriaal in een strafzaak worden gebruikt mits de verdachte daarvoor toestemming geeft. (verklaringen die een burger gedwongen was af te leggen mogen niet in een strafproces tegen hem gebruikt worden).