De plantaardige productie bepaalt hoeveel stikstof wordt vastgelegd in organisch materiaal, bij landbouw worden grote hoeveelheden stikstof aan de bodem onttrokken, dan kan worden aangevuld door toevoeging stikstofhoudende meststoffen.

1. te veel bemesting met dierlijke mest en kunstmest (veel stikstof emissie naar het milieu)
2. intensieve veehouderij: (veel ammoniak; ammoniak wordt door bacteriën omgezet in salpeterzuur/HNO₃) verzuring
3. emissie van verbrandingsmotoren (NO₂; fotochemische smog en toename ozon in troposfeer)
4. verwerking organisch afval
5. verbranding fossiele brandstoffen

ad 1: vervluchtiging ammoniak (NH₄⁺ + OH: NH₃ + H₂O); producten van denitrificatie deels naar atmosfeer (lachgas/N₂O tast ozon aan), deels in grondwater (nitraat). N₂O katalyseert de omzetting van ozon naar zuurstof maar 60  x zo weinig sterk als CFK's.

Uitstoot NOx resulteert in "zure regen"

Hoge concentratie nitraat leidt tot: eutrofiëring = te veel voedingsstoffen waardoor overgroei van algen en cyanobacteriën.
Gevolgen:

1. zuurstofarm water vooral 's nachts (algen verbruiken veel O₂): vissterfte. Sterfte van algen kost ook veel zuurstof
   
2. veel nitraat in drinkwater: a) cyanose bij baby's door omzetting van nitraat in nitriet. Nitriet oxideert ijzer(II)ion in Hb tot ijzer(III) waardoor Hb geen/minder O₂ kan transporteren. b) carcinogenese: nitriet reageert met aminen tot nitroseverbindingen
3. Lachgas tast ozon aan en is een broeikasgas