Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van BPR2

• 1A Inleiding

  Dit is een preview. Er zijn 83 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 28/06/2016
  Laat hier meer flashcards zien

• Schook/Vergeer, NJ 1988/679

  149 lid 1 Rv in het geding: ‘niet-officiële bezichtiging’ of het om woonruimte of bedrijfsruimte gaat. Schending van procesrechtelijk beginsel hoor en wederhoor. Partijen hebben zich niet kunnen uitlaten over wat de rechter heeft vastgesteld. Had opgelost kunnen worden door descente. 

• De Samenwerking/Geerlings, NJ 1988/130

  149 Rv lid 1 in het geding: geheim houden van stukken ism beginsel van hoor en wederhoor. Twee vereisten: (1) voldoende gelegenheid tot kennisneming ervan en (2) tot het zich daarover uitlaten. Dit geldt voor alle partijen!

• Van Donkersgoed/Jansen, NJ 2011/180

  149 lid 2 feiten van algemene bekendheid: ‘de browsende rechter’. Het hof heeft na afsluiting van het processuele debat tussen partijen eigener beweging de website van de apotheek geraadpleegd en daaraan ontleende feitelijke gegevens (zoals foto’s van de situatie ter plaatse en van het in de apotheek werkzame team) aan zijn beslissing ten grondslag gelegd zonder partijen in de gelegenheid te stellen van die gegevens kennis te nemen en zich daarover uit te laten. Het hof handelt ism hoor en wederhoor.

• Foretes e.a./Van der Brie

  150 Rv: de bewijslast van eigen schuld van de tot schadevergoeding gerechtigde rust in beginsel op de partij die zich op eigen schuld van zijn wederpartij beroept, zodat verweerder in beginsel de bewijslast draagt van hetgeen hij ter onderbouwing van zijn beroep op eigen schuld van eiser heeft aangevoerd.

• A/B, NJ 2006/99

  150 Rv uitzondering R&B: wie moet bewijzen dat mevrouw toen zij dat papiertje tekende, zich bewust was van de strekking van de akte? Volgens de hoofdregel van art. 150 Rv jo. 6:228 lid 1 BW de bewijslast rust op de dwalende. Maar dat in het onderhavige geval uit de eisen van redelijkheid en billijkheid een andere verdeling van de bewijslast voortvloeit. De man draagt de bewijslast.

•  X/gemeente Heerlen, NJ 2009/28

  150, uitzondering R&B: omkeringsregel. Het bestaan van causaal verband tussen de onrechtmatige gedraging of tekortkoming en het ontstaan van de schade wordt aangenomen, tenzij degene die wordt aangesproken, bewijst dat bedoelde schade ook zonder die gedraging of tekortkoming zou zijn ontstaan..

• Bewijslast klachtplicht, ECLI:NL:HR:2014:3593

  Bevrijdend verweer: de koper moet bewijzen dat en wanneer hij heeft geklaagd, waarna het aan de verkoper is om te bewijzen dat de koper daarmee niet tijdig heeft geklaagd (6:89 of 7:23 BW). Het door hem gevoerde verweer dat niet tijdig is geklaagd, is immers een bevrijdend verweer.
  
  
  JA, maar --> bewijslast bij gedaagde

• Val ziekenhuisbed, NJ 1997/175

  Verzwaarde motiveringsplicht (equality of arms): het ziekenhuis zou onvoldoende voorzorgmaatregelen hebben genomen om letsel bij patiënt te voorkomen. Van het ziekenhuis kan worden verlangd dat het voldoende feitelijke gegevens verstrekt ter motivering van zijn betwisting van de stellingen van de patiënt ten einde deze aanknopingspunten voor eventuele bewijslevering te verschaffen. Eiser moet wél voldoen aan stelplicht.

• NNE/Mourik, NJ 2007/203

  Verzwaarde motiveringsplicht (equality of arms): mogelijke sancties niet voldoen aan verzwaarde motiveringsplicht (1) omkering van de bewijslast, (2) de stellingen als onvoldoende betwist als vaststaand aannemen of (3) de stellingen voorshands bewezen achten, behoudens tegenbewijs door de partij op wie de verzwaarde stelplicht rust.

• Ydo Baljeu e.a., NJ 2012/582

  Bewijslastverdeling en devolutieve werking:  de devolutieve werking van het hoger beroep mee dat de appelrechter ten gunste van de geïntimeerde dient te beoordelen of de bewijslastverdeling waarvan de rechter in eerste aanleg is uitgegaan, juist is, ook indien de geïntimeerde dit niet in hoger beroep aan de orde heeft gesteld.
  
  
  bewijsopdracht een bindende eindbeslissing? In beginsel niet, de rechter kan aan het eind hierop terugkomen, tenzij de rechter zonder voorbehoud gevolgen heeft gegeven aan die beslissing.