Steppen en woestijnsteppen hebben een klimaat met een gemiddelde hoeveelheid neerslag en temperatuur die in theorie voldoende zou zijn voor plantengroei en zelfs akkerbouw en veeteelt. Het probleem is alleen de variabiliteit van de neerslag: het kan jaren droog zijn en dan kan er uit het niets een jaar zijn met enorme regenbuien. Dit heeft een groot effect op het landschapssysteem: er groeien bijvoorbeeld enkel grassoorten die bestand zijn tegen lange perioden van droogte. Van oudsher hebben de bewoners van deze gebieden zich hieraan aangepast.

De landen in de Sahel hebben, ondanks hun kolonisatie door het westen tot de jaren zestig, zich landbouwkundig kunnen ontwikkelen en zagen een groeiende bevolking. Toen eind jaren zestig een droge periode begon, ging het echter fout door een aantal oorzaken:

• De grote akkers lagen het grootste deel van het jaar braak
• De weidegronden van de nomaden waren sterk verkleind, waardoor er overbeweiding optrad
• De bomen die er stonden verdwenen als brandhout

Ook in het gebied van de Great Plains in het midwesten van de VS heeft de variabiliteit van de neerslag de landbouw parten gespeeld. In de 19e eeuw werd de vruchtbare steppebodem nog gebruikt voor grootschalige landbouw. Daar kwam in de jaren dertig een einde aan door jaren van droogte.