Een stad kan alleen bestaan dankzij een goede bereikbaarheid. Door het groeiende autoverkeer en de suburbanisatie kwam die bereikbaarheid na de Tweede Wereldoorlog onder druk te staan. Suburbanisatie betekent het verhuizen van mensen van de stad naar het omringende platteland.

Gedurende de 19e eeuw vond er een enorme volksverhuizing plaats naar de steden, ofwel urbanisatie. Dit was mogelijk door de industrialisatie en enorme groei van de dienstensector.

Door urbanisatie, industrialisatie en een groeiende dienstensector was er in de 19e eeuw een demografisch concentratieproces mogelijk. De aanleg en verbetering van kanalen en spoorwegen vergrootten de bereikbaarheid van steden. Sommige dorpen en stadjes groeiden uit tot stedelijke zones dankzij textielindustrie en mijnbouw.