Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Handboek internationaal strafrecht schets van het Europese en internationale strafrecht | 9789013042764 | J.M. Sjöcrona; Elies van Sliedregt; A. M. M. Orie

• 1 Algemene inleiding

  Dit is een preview. Er zijn 6 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1
  Laat hier meer flashcards zien

• Waar ging de zaak Bouterse (20-11-2000, NJ 2001, 51) over?

  Nederland gelastte de vervolging van de voormalige bevelhebber Bouterse ter zake van foltering en misdrijven tegen de menselijkheid wegens de decembermoorden, Begaan in 1982 in Suriname. Door de PG bij de Hoge Raad is cassatie in belang der wet ingesteld. De HR bepaalde dat Bouterse niet terzake in Nederland kon worden vervolgd. Nederland had namelijk, volgens de HR, in 1982 geen rechtsmacht t.a.v. van foltering begaan buiten Nederland door onderdanen van andere Staten.

• Welke vormen van internationaal strafrecht zijn er?

  1. Droit pén al international: nationaal strafrecht met internationale aspecten.
  2. Droit international pénal: materieel en/of formeel recht van internationale herkomst waarvan Staten - in meerdere of mindere mate - de autonomie hebben verloren het zelf (in geïsoleerde soevereiniteit)  op te stellen of toe te passen.

• Welke vorm van supranationaal recht is er waaraan individuele Staten gebonden zijn?

  Internationale straftribunalen ICTY en ICTR die recht spreken op basis van hun eigen uitleg van delicten als oorlogsmisdrijven, genocide en misdrijven tegen de menselijkheid.

• Waarop is de rechtspleging in internationale straftribunalen gebaseerd?

  Op eigen - door de rechters in de tribunalen zelf opgesteld - procesrechtelijke regelingen (Rules of Procedure and Evidence) die los staan van de nationale rechtspleging. 

• Zijn Staten gebonden aan de uitspraken van de internationale straftribunalen?

  De afzonderlijke Staten zijn krachtens de regelingen van de VN gehouden medewerking te verlenen in het kader van het opsporingsonderzoek en dienen de uitkomst van de tribunaalrechtspraak te respecteren (dus een supranationale strafrechtspleging waaraan soevereine Staten medewerking moeten verlenen).

• Hoe zit het met het permanente International Criminal Court (ICC) in Den Haag?

  Anders dan bij de hiervoor genoemde tribunalen moet het ICC op bijna klassieke verdragsbasis moeten samenwerken met soevereine Staten. Het ICC heeft geen autonome bevoegdheid tot het op het grondgebied van vreemde mogendheden verrichten van handelingen van onderzoek en opsporing. Staten houden de vrijheid zich te committeren aan het ICC-statuut.

• Wat is de kern van het Pupino arrest HvJ EG 16 juni 2005, NJ 2006, 500

  De 'Kaderbesluitconforme interpretatie'.

• Hoe is de invloed van mensenrechtenverdragen in de praktijk op het internationaal strafrecht?

  Dat is tamelijk marginaal, door de werking van het door de HR geaccordeerde vertrouwensbeginsel. In de kern komt dat er op neer dat Staten die verdragen met elkaar sluiten - zoals uitleveringen- en rechtshulpverdragen - er volgens de HR in principe wederzijds op moeten kunnen vertrouwen dat de andere partij zich zal houden aan normen van een 'fair trail'. Want, zo is de gedachte, anders was het verdrag er niet: met Staten die mensenrechten niet naleven worden namelijk geen verdragen gesloten. Het vertrouwensbeginsel belet daardoor als regel dat in de Staat die rechtshulp verleent concreet aan mensenrechten wordt getoetst.

• Welke onderverdeling valt er te maken in de Nederlandse strafzaken m.b.t. internationaal strafrecht?

  • gewone strafzaken waarin de rechter over elke voorliggende feitelijke en/of juridische vraag ten gronde oordeelt
  • WOTS-zaken waarin de rechter grosso modo slechts ten gronde over de op te leggen straf beslist.

• 2 Strafmachtrecht

• 2.1 Inleiding

  Dit is een preview. Er zijn 10 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 2.1
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat is volkenrechtelijke immuniteit?

  Aan bepaalde personen en organisaties, zoals diplomaten van de Verenigde Naties komt een zogenoemde volkenrechtelijke immuniteit toe hetgeen betekent dat de nationale strafwet van de Staat waar zij opereren niet op hen kan worden toegepast.