Startpagina / Samenvattingen / Class notes - Hermeneutiek / mens-verschijnen-heidegger

Martin Heidegger - Sein und Zeit - OU-vragen

Q: Wat bedoelt Heidegger met existentie?

Existenz , vertaald met ‘existentie’, duidt op de bestaanswijze van de mens. Deze bestaanswijze ligt niet vast; de mens heeft geen vaste essentie, maar moet haar bestaan zelf vormgeven. In Heideggers eigen woorden: ‘de mens heeft zijn eigen zijn te zijn’, als een opgave.

5 belangrijke vragen over Martin Heidegger - Sein und Zeit - OU-vragen

Wat bedoelt Heidegger met er-zijn?

Dasein, de zijnswijze van de mens.
Heidegger gebruikt de term Dasein om het te metafysische woord ‘subject’ te vermijden.
Het ‘Da’ of ‘er’ duidt op de positie die de mens inneemt met betrekking tot het zijn en tot de andere zijnden: de mens bepaalt mede hoe de zijnden verschijnen.

Wat bedoelt Heidegger met existentie?

Existenz, vertaald met ‘existentie’, duidt op de bestaanswijze van de mens. Deze bestaanswijze ligt niet vast; de mens heeft geen vaste essentie, maar moet haar bestaan zelf vormgeven. In Heideggers eigen woorden: ‘de mens heeft zijn eigen zijn te zijn’, als een opgave.

Wat bedoelt Heidegger met existentialen?

Een serie kenmerken van de menselijke existentie.
Geen vaste kenmerken maar formele structuren die als mogelijkheden moeten worden gedacht.
In-der-Welt-sein, Sein-bei, Seinkönnen, Befindlichkeit en Verstehen.

Kan een ding als ‘tuig’ op zichzelf verschijnen, los van zijn omgeving?

Nee, wanneer iets als ‘tuig’, als gebruiksvoorwerp verschijnt, maakt het altijd onderdeel uit van een groter geheel, wat Heidegger Zeugganzes, ‘tuiggeheel’ noemt.
De pen verschijnt in het kader van een schrijfhandeling, de hamer in de context van een klus, enzovoort. Alles verschijnt altijd als onderdeel van groter geheel, in een samenhang.

Kan iets in één keer volledig, in al zijn facetten verschijnen?

Nee, als iets verschijnt, doet het zich altijd voor binnen een bepaald perspectief, binnen een kader, die ook anders hadden kunnen zijn. De dingen verschijnen als mogelijkheden, waaruit gekozen wordt. Het is niet mogelijk dat alle mogelijkheden tegelijk gerealiseerd worden. Daarom gaat het verschijnen van iets, het ‘onthullen’, altijd samen met een ‘verhulling’.