Startpagina / Samenvattingen / Hoofdlijnen Nederlands burgelijk procesrecht / bewijs-rechter-wet

Bewijs - Waardering van het bewijs - tegenbewijs

4 belangrijke vragen over Bewijs - Waardering van het bewijs - tegenbewijs

Wie beoordeelt of het bewijs is geleverd of niet?

De rechter. De wetgever kan de rechter daarin geheel vrijlaten of hem verplichten het bewijs o.g.v.e en bepaald bewijsmiddel geleverd te achten: vrij of gebonden bewijswaardering. In ons recht geldt als hoofdbeginsel dat de rechter vrij is in de waardering v.h. bewijs. De waardering v.h. bewijs is, voor zover de wet niet anders bepaalt, aan het oordeel v.d. rechter overgelaten (art. 152 lid 2 Rv).

Voor welke bewijsmiddelen wordt op de waarderingsregel een uitzondering gemaakt?

Uitzondering wordt gemaakt in die zin dat deze middelen dwingend bewijs opleveren. D.w.z. dat de rechter - behoudens tegenbewijs - verplicht is de door deze middelen gestaafde feiten als waar aan te nemen, als de wet volledige bewijskracht daaraan verbindt, of buiten dit geval de door de wet eraan toegekend bewijskracht te erkennen, art. 151 lid 1 Rv.

Wie heeft het recht tegenbewijs te leveren?

De wederpartij van de partij, die bewijs moet leveren, heeft steeds recht tegenbewijs te leveren, tenzij de wet dit uitsluit. Ook tegen dwingend bewijs mag tegenbewijs worden geleverd, tenzij de wet dit uitsluit (art. 151 lid 2 Rv). Een aanbod van tegenbewijs hoeft niet te worden gespecificeerd.

Wanneer doet omkering v.d. bewijslast zich voor?

Als de rechter zonder de stellingen van eiser al bewezen te achten rechtstreeks aan gedaagde bewijs opdraagt van diens stellingen in afwijking v.d. hoofdregel van art. 150 Rv.