In dat geval verliest het kortgedingvonnis zijn werking door het vonnis v.d. rechter in het hoofdgeding op moment van uitspraak van laatstgenoemd vonnis. De werking (rechtskracht) v.h. vonnis in de hoofdzaak gaat in op moment van uitspraak, zodat de rechtsverhouding van partijen in elk geval vanaf dat moment door dit vonnis wordt bepaald, voorzover in dit vonnis over die rechtsverhouding is beslist. Dit neemt niet weg dat de bodemrechter ook voor het verleden een bindende uitspraak kan doen over die rechtsverhouding.

Antwoord van HR is genuanceerd. Het in kort geding gegeven verbod heeft het karakter van een voorlopige voorziening, die volgens art. 257 geen nadeel toebrengt aan de zaak ten principiale. De veroordeelde moet zich wel houden aan dat verbod zolang het van kracht is. Voor overtredingen v.h. verbod na de betekening v.h. vonnis verbeurt hij dwangsommen en de eenmaal verbeurde dwangsommen blijven verschuldigd, ongeacht het andersluidend oordeel v.d. rechter in bodemgeding.

Ja, zonder meer, werking ex tunc --> ontneemt de rechtsgevolgen aan kortgedingvonnis. Verbeurde dwangsommen zijn niet langer verbeurd en moeten worden terugbetaald voor zover zij waren voldaan.