Startpagina / Samenvattingen / Hoorcolleges 1B2 / ct-radiolucent-hart

Ventilatie, Pathofysiologie en meting - Radiologische afwijkingen bij longziekten

5 belangrijke vragen over Ventilatie, Pathofysiologie en meting - Radiologische afwijkingen bij longziekten

Verschillende stoffen houden röntgenstralen in verschillende mate tegen. Hoe zit dit met lucht en andere weefsels?

Lucht absorbeert weinig en geeft zwarting. Bloed, spieren en huid zijn grijs. Metaal, kalk, bot, water, contrast, tumoren, ontstekingen zijn wit en absorberen veel straling.

Leg de termen radiolucentie, consolidatie en silhouette sign uit

Grenzen tussen structuren berusten op een verschil in radiolucentie. Bijvoorbeeld de hartgrens, het hart is niet radiolucent en de long wel. Door consolidatie vervaagt die grens. Het silhouette verdwijnt. (silhouette sign)

Hoe zit het met emfyseem en pneumonie als het gaat om radiolucentie?

Een pneumonie (niet radiolucent) tegen het hart (niet radiolucent) doet de hartgrens (het silhouet) verdwijnen maar is duidelijk af te grenzen van de long (wel radiolucent)

Emfyseem geeft veel lucentie. Een pneumothorax geeft een luchtvloeistofspiegel.

Indicaties voor een CT thorax zijn

 Analyse afwijking thoraxfoto.
 Opsporen afwijking niet te zien op thoraxfoto.
 Preoperatief: pneumothorax, diffuse of focale longafwijkingen.
 Contrast: hart/vaatstructuren; afgrenzen afwijkingen van vaten.

X-thorax vs. CT thorax

CT heeft een hogere resolutie en is beter bij lokaliseren van afwijkingen, afgrenzen van afwijkingen, beoordelen van aard/samenstelling afwijking en beoordeling van het hart, mediastinum/vaten, pleura en longparenchym.
Toch is CT geen eerste keuze omdat de stralingsdosis en kosten veel hoger zijn. Daarnaast kan bij CT met contrast overgevoeligheid en nierschade optreden.