Startpagina / Samenvattingen / Inleiding in de filosofie / denkers-cyclisch-gebeurtenissen

De klassieke en christelijke opvatting van tijd

4 belangrijke vragen over De klassieke en christelijke opvatting van tijd

Waar is de notie van tijd nauw mee verbonden?

Met die van beweging.

Hoe hebben de klassieke filosofen anderzijds geprobeerd deze instabiliteit te beperken?

Door de tijd te interpreteren als een cyclische terugkeer van identieke situaties.
Er is in die zienswijze geen sprake van een oneindig verstromen, van een eeuwigdurende wording van steeds nieuwe omstandigheden, maar van een beperkt arsenaal aan gebeurtenissen, die zich in een cyclische volgorde herhalen.

De notie van tijd ondergaat bij de middeleeuwse denkers een radicale verandering. Hoe?

In hun ogen heeft de tijd niet altijd bestaan en zal deze ook niet eeuwig blijven bestaan. De tijd is begonnen bij de schepping van de wereld en blijft duren zolang de materiële realiteit bestaat.

Wat is de tijd geenszins in de visie van de middeleeuwse denkers?

Een voortdurende herhaling van dezelfde gebeurtenissen: elk moment in de tijd beschikt over een eigen unieke en niet-uitwisselbare waarde, want de evolutie van de tijd is gericht op een definitief einde.