Startpagina / Samenvattingen / Inleiding letterkunde literatuurgeschiedenis / huygens-vondel-eeuw

Renaissance en classicisme - Algemene inleiding

4 belangrijke vragen over Renaissance en classicisme - Algemene inleiding

Waar lag het culturele zwaartepunt?

Aanvankelijk in Zuiden, gewesten Brabant en Vlaanderen, met steden Brussel, Antwerpen en Gent volkrijkste en meest ontwikkelde gebied van West-Europa. Door historische ontwikkelingen na 1585 naar Noorden verschoven, m.n. Holland en Zeeland. Grondslag voor Gouden Eeuw, metropool Amsterdam, geld- en goederenstromen komen samen. Grote aantrekkingskracht op kunstenaars en ambachtslieden. Rembrandt, Frans Hals, Johannes Vermeer, Jan Steen en anderen, ook wetenschap en literatuur bloeiden. Universiteiten en hogescholen van Leiden en Amsterdam, ook los van universiteiten werkten mensen als Descartes, Christiaan Huygens en Spinoza aan wereldveranderende ontdekkingen en inzichten.

Wat is een karakterisering van begrip renaissance?

In 16e eeuw kwam in rederijkerskamers in Zuidelijke gewesten ruimte voor nieuw soort literatuurbeoefening, gebaseerd op werk van Franse, Italiaanse en Latijnse renaissancedichters en - schrijvers.

Wat waren gevolgen boekdrukkunst?

Uitgevonden rond 1450, zorgde voor ongeevenaarde reproductiemogelijkheden. In Noord. Ned. vestigden zich overal drukkers en uitgevers, drempel voor publicatie was niet erg hoog. In Zuid. Ned. vrij strenge censuur en naar verhouding veel werk alleen in handschrift overgeleverd. Toch rijk aanbod.

Waarom krijgen de indertijd minder populaire auteurs zoals Vondel, Hooft en Huygens de meeste aandacht?

Toch zijn het Vondel, Hooft en Huygens en nog een paar anderen, de bekende namen, de auteurs van de canon, die hier de meeste aandacht krijgen. Daar zijn goede redenen voor. Van die grote schrijvers blijkt telkens weer dat:

ze ook latere generaties iets te zeggen hebben. Niet voor niets worden toneelstukken van Bredero en Vondel nog altijd opgevoerd, en gedichten van Hooft en Huygens blijven
boeien en ontroeren, al gaan ze over mensen die al vierhonderd jaar dood zijn.