Vraag: Bestaan er op dit moment duidelijke stromingen in de poezie?
Antwoord: Ja, er zijn stromingen, maar geen duidelijke.
Literatuurhistorici  noemen belangrijke stromingen in taalgerichte poezie in Raster en anekdotische poezie in Tirade. Herkenning en de 2 richtingen sinds de Vijftigers en sinds Merlyn in Ned. poezie, die zich toespitst op begrip autonomie.

Deze 2 richtingen worden tussen 1965 en 1975 het scherpst zichtbaar. De tegenstelling wordt steeds met andere termen beschreven –

• ‘autonomie’ vs ‘anekdote’
• ‘abstract’ tegenover ‘emotioneel’
• ‘moeilijk’ vs ‘makkelijk’ –

Maar in de kern komt het steeds neer op dezelfde kwestie: de vraag of poëzie een eigen wereld schept. Het is deze kwestie die de hele naoorlogse Nederlandse poëzie verdeelt.

Ned. literaire systeem raakt minder gepolariseerd, taalgerichte en anekdotische poezie groeien naar elkaar toe. Kopland blijft expressieve poetica uitdragen met ingehouden wijze waarop hij grote gevoelens verbeeld. Eenvoudig taalgebruik en subtiele beschrijving van emoties.
Tegenover Kopland en Herzberg stonden Faverey en Kouwenaar, voorbeelden van dichters die taal zo wisten te bewerken, dat zij op zichzelf kwam te staan in eigen wereld.
Gedicht krijgt samenhang door sterke verbinding tussen de woorden, via klankherhaling en betekenisverwantschap. Gedicht vooral taalbrouwsel, taalconstructie.