Het wordt gezien als een quik fix methode om problemen op te lossen.

De verwachtingen zijn meestal absurd hoog maar de tijd die ervoor vrij wordt gemaakt is gering

1. Klanten blij maken: U vraagt wij draaien mentaliteit. Je maakt de klant blij maar wat levert het nu uiteindelijk op? We noemen dit de laag complexe strategie.

2. Eerste landingsrechten verkrijgen: Je doet wat de klant vraagt in de hoop landingsrechten te krijgen. Hiermee hoop je een strategische doorstart te kunnen maken, je werkt als het ware met wisselgeld.

3. Principieel professioneel werken: Doen wat je denkt dat goed is. Ik maak het personeelsblad niet ik denk dat je iets anders nodig hebt. Mocht je toch perse het blad willen hebben kan ik u doorverwijzen naar persoon X.

Dit is een theorie van Marieta Vos waarin zij vijf dimensies beschrijft om de toegevoegde waarde te meten:

1. Duidelijkheid: informatie is helder en de interne communicatiemiddelen zijn gebruiksvriendelijk.

2. Omgevingsgerichtheid: communicatie versterkt betrokkenheid, communicatiekundige ondersteunen veranderingsprocessen.

3. Consistentie: Er is afstemming met HRM, er is afstemming met andere communicatieactiviteiten.

4. Responsiviteit: communicatievaardigheden bevorderen responsiviteit, draagt bij aan het interne zicht op externe veranderingen

5. Effectiviteit en efficiency: interne image wordt gemeten, interne audits naar communicatie uitgevoerd.

Dit kun je regelmatig laten invullen door je medewerkers zodat je weet hoe zij denken over de interne communicatie.

1. Aansluiten: zorg dat je aansluiting vindt bij je doelgroep.

2. Confronteren: Oefen druk uit en laat weten wat je van ze wilt.

3. Motiveren: Draag je eigen enthousiasme over

1. Er is minder geld voor omdat externe communicatie 'sexier' wordt gevonden. De resultaten van externe communicatie zijn meer zichtbaar en het afbreukrisico is hoger
2. Interne communicatie is in NL nog een jong specialisme. Is nog weinig ontwikkeld. Er is weinig budget voor onderzoek.
3. Management roept vaak wel dat IC belangrijk is, maar dat is meer 'lipservice'.
4. De beoefenaren van IC hebben het ontwikkelen van IC middelen er vaak als taak bij. Vaak in laagbetaalde functies.

• Hoe meer naar de frontlijn (medewerkers), hoe minder verwachtingen en hoe meer klachten over IC
  
• Hoe meer naar de frontlijn, hoe minder concreet de verwachtingen van de com specialist. Gevolg: de com specialist wordt onzichtbaarder.
  
• Verwachtingen bij alle groepen vaak gebaseerd op de actie-visie
  
• Middenmanagement voelt zich vaak in de steek gelaten, de directie wordt nog beter bediend.
  
• Verwachtingen directie vaak absurd hoog, wordt gezien als 'quick fix' voor communicatieproblemen
  

• Probleem 1: verschillende verwachtingen
• Probleem 2: Onvoldoende acceptatie
• Probleem 3: Ontbreken van instrumentarium
• Probleem 4: Onvoldoende inzicht in een deelname aan het irrationele spel 
• Probleem 5: Gebrekkige adviesvaardigheden
• Probleem 6: Geringe beroepsontwikkeling

1. Verschillende verwachtingen: tussen klant en communicatiespecialist. (Van der Hilst, allebei een andere kijk op het communicatievak).

2. Onvoldoende acceptatie: Communicatiespecialist voelt zich niet voldoende geaccepteerd.

3. Ontbreken van instrumenten: Te weinig inzicht op welke instrumenten je het beste in kunt zetten om de medewerkers in beweging te krijgen. Te snel de standaard modellen erbij halen.

4. Onvoldoende inzicht in en deelname aan het irrationele spel: Communicatiespecialisten kunnen zich moeilijk mengen in onzekere en ongestructureerde situaties.

5. Gebrekkig adviesvaardigheden: Ze missen belangrijke basiscompetenties als adviseur.

6. Geringe beroepsontwikkeling: Het is een jong vak en daardoor nog te weinig bekend.