Startpagina / Samenvattingen / Klinische neuropsychologie / alertheid-aandacht-kortetermijnfluctuaties

Aandacht en executieve functies - Begrippen en modellen - Intensiteit

6 belangrijke vragen over Aandacht en executieve functies - Begrippen en modellen - Intensiteit

De cognitieve psychologie bestudeert de intensiteit van de aandacht onder diverse termen, welke 3 zijn hiervan de belangrijkste?

Alertheid, volgehouden aandacht en vigilantie.

Hoe wordt alertheid gedefinieerd?

Als een variabele toestand van het centrale zenuwstelsel die de ontvankelijkheid voor stimulatie van buiten bepaalt.

Hoe kan volgenhouden aandacht getest worden?

Door te kijken naar time on task effect. (bv lange autorit)

Alertheid vertoont kortetermijn- en langetermijnfluctuaties. Wat wordt hiermee bedoeld?

De eerstgenoemde worden fasische veranderingen genoemd. Deze worden goeddeels bepaald door de situatie waarin men verkeert en de eisen die een bepaalde taak stelt: als een routine taak spaak loopt, bijvoorbeeld, gaat het niveau van alertheid omhoog.

Tegenover de kortetermijnfluctuaties staan de tonische fluctuaties, die een tijdsschaal van kwartieren tot uren hebben. Deze veranderingen zijn meer biologisch van aard. De bekentste voorbeelden zijn de post-lunch-dip en het caricadiane ritme (caradiaan=rond de dag).

Wat is 'arousal'-reactie?

Hierbij komt het organisme opeens via een complexe reflex op een hoger niveau van alertheid (=onderdeel van de kortetermijnfluctuaties).

Welke onderwerpen zijn bekend in het onderzoek naar volgehouden aandacht?

'time-on-task'-effecten (TOT), 'lapses of attention' en de variabiliteit in het presteren van een individu, bijvoorbeeld de spreiding in diens reactietijden tijdens een reactietaak die enkele minuten duurt.