In het algemeen is bevoegd de rechter van de woonplaats van (een van) de gedaagde(n) of van de plaats waar de in geding zijnde verbintenis is ontstaan, is uitgevoerd of moet worden uitgevoerd (vaak waar de inbreuk plaatsvindt), met dien verstande dat de plaats waar het merk is gedeponeerd of ingeschreven op zichzelf geen grondslag ter bepaling van de bevoegdheid kan zijn. De eisende partij heeft de keuzevrijheid tussen de woonplaats van de gedaagde en de plaats van de verbintenis.

Dan is de rechter van de woon- of verblijfplaats van de eiser bevoegd, bij gebreke daarvan de rechter te Brussel, Den Haag of Luxemburg. Ex art. 4.6 lid 3 BVIE moet de rechter ambtshalve zijn bevoegdheid vaststallen. Partijen mogen alleen bij uitdrukkelijke overeenkomst hun geschillen aan een andere rechter voorleggen.

Gelet op de ruime mogelijkheden van dit artikel kan de eiser vaak het meest gunstige forum kiezen.