In het centrum van ons melkwegstelsel zit een zwart gat, dat is aangetoond door de banen van de sterren in de buurt van dat centrum te volgen. De sterren volgen banen die lijken op de banen van planeten rond de zon, alleen zijn de afstanden veel groter. Op de plek waar de ‘zon’ zou moeten zitten, is niets te zien, en we vermoeden dus dat daar een zwart gat aanwezig is.

Vanaf de grens van sommige zwarte gaten zien we veel straling komen. Deze straling is bij alle frequenties uit het elektromagnetisch spectrum aanwezig. Deze zwarte gaten noemen we actieve zwart gaten (in het Engels ‘Active Galactic Nucleus’ of AGN). Deze actieve zwarte gaten behoren tot de meest heldere permanente objecten in het universum.

De jet kan wel duizenden lichtjaren groot zijn, en het magneetveld in dat gebied is vergelijkbaar met dat van de LHC. Daardoor kunnen hier geweldig hoge energieën gehaald worden, en dat maakt zwarte gaten een mogelijke bron van de hoogst energetische straling.