Startpagina / Samenvattingen / Laagland, literatuur & lezen (Theorieboek vwo) / publieksschrijvers-eliteschrijvers-romans

Twintigste eeuw: van 1900 tot 1940 - Literaire ontwikkelingen - Schrijver en publiek

Q: Wat waren de twee populairste publieksschrijvers?

Ina Boudier-Bakker (1875 – 1966) was met De straat (1924) of De klop op de deur (1930) een van de populairste publieksschrijvers van het interbellum. Een andere succesvolle publieksschrijver was Johan Fabricius (1899 – 1981), schrijver van onder andere Komedianten trokken voorbij (1931) en Leeuwen hongeren in Napels (1934). Deze schrijvers schreven bestsellers.

6 belangrijke vragen over Twintigste eeuw: van 1900 tot 1940 - Literaire ontwikkelingen - Schrijver en publiek

Wat was het gevolg van het commerciëler worden van het boekenbedrijf?

In het interbellum werden nieuwe lezersgroepen actief, zoals de opgekomen middengroepen, waaronder veel vrouwen. Het boekenbedrijf werd ook steeds commerciëler. Uitgeverijen drukten boeken in hoge oplagen en er was de opkomst van de bestseller: een boek waarvan meer dan 10.000 exemplaren werden gedrukt en verkocht.

Welke twee verschillende soorten schrijvers waren er in de periode 1900 - 1940?

In de periode 1900 – 1940 maakte men onderscheid tussen twee typen schrijvers: de publieksschrijvers, die de omvattende realistisch romans schreven, en de eliteschrijvers.

Wat waren de twee populairste publieksschrijvers?

Ina Boudier-Bakker (1875 – 1966) was met De straat (1924) of De klop op de deur (1930) een van de populairste publieksschrijvers van het interbellum. Een andere succesvolle publieksschrijver was Johan Fabricius (1899 – 1981), schrijver van onder andere Komedianten trokken voorbij (1931) en Leeuwen hongeren in Napels (1934). Deze schrijvers schreven bestsellers.

Wat vonden eliteschrijvers van publieksschrijvers?

Eliteschrijvers als Menno ter Braak en E. du Perron zetten zich af tegen de romans van de publieksschrijvers. Die romans werden bestempeld als ouderwets, geen echte romankunst maar massaliteratuur. Deze romans hadden echter wel veel lezers. De publieksschrijvers schreven voor het nieuwe publiek van middengroepen en vrouwen.

Vanuit welke levenshouding schreven eliteschrijvers?

Schrijvers als Du Perron en Ter Braak voelden zich verheven boven de massa, ze beschouwden zichzelf als de elite die de cultuur moest beschermen tegen de vervlakking van de massaliteratuur. Eliteschrijvers scheven vanuit een moderne levenshouding van onzekerheid, twijfel en zelfreflectie. Het grote lezerspubliek had weinig tot geen belangstelling voor de boeken van deze elite, die amper werden verkocht.

Wat wordt er bedoeld met dat in de Nederlandse literatuur van het interbellum verschillende ontwikkelingen naast elkaar stonden?

In de Nederlandse literatuur van het interbellum stonden verschillende ontwikkelingen naast elkaar. Er was doorwerking van de romantiek, maar er waren ook pogingen om aansluiting te vinden bij de avant-garde. Traditie en vernieuwing bestonden naast elkaar.