Startpagina / Samenvattingen / Materieel strafrecht / uitlokking-strafbaar-feit

Deelneming aan strafbare feiten - Uitlokken - Het karakter van uitlokken

4 belangrijke vragen over Deelneming aan strafbare feiten - Uitlokken - Het karakter van uitlokken

Wat is het verband tussen uitlokken en doen plegen?

Beide deelnemingsvormen komen in de kern neer op het bewegen ve ander tot het begaan ve strafbaar feit. Voor doen plegen moet in de opvatting vd HR straffeloosheid vd feitelijke uitvoerder vaststaan omdat anders het vereiste vd uitlokkingsmiddelen kan worden omzeild.

Wanneer is er sprake van voltooide uitlokking van een strafbaar feit?

Als dat feit is gevolgd. De uitlokker zal vaak moeten wachten op voltooiing nadat hij het Zijne heeft gedaan (het bewegen vd uitgelokte). Een geslaagde aanzetting is dus nog geen geslaagde uitlokking. Uitlokking wordt pas strafbaar als er na bewerking vd uitgelokte ook daadwerkelijk een strafbaar feit (in de vorm ve voltooid delict of strafbare voorbereiding/poging) volgt; dan blijkt vd definitieve beweging vd uitgelokte. Voor doen plegen ligt dit niet anders.

Waarvoor is art. 46a Sr van groot belang?

Voor de mislukte uitlokking. Deze regeling is van toepassing zowel wanneer in het geheel geen misdrijf - hetzij doordat de derde niet wordt bewogen hetzij doordat hij wel is bewogen maar (nog) niet tot een strafbare uitvoering is gekomen - als wanneer een ander dan het beoogde misdrijf is gevolgd. Van dat laatste is pas sprake bij een wezenlijk ander misdrijf dan door de uitlokker werd geoogd (zoals mishandeling ipv diefstal).

Kunnen bijzondere delicten samen hangen met uitlokking?

Ja, als een delitsomschrijving bijv spreekt over gedragen of doen gedragen, dan kan het doen gedragen mede als een bijz vorm van uitlokking worden gezien. In bijz delicten over uitlokking wordt het uitgangspunt van accessoriteit nogal eens vergaand doorbroken, omdat het uitlokken zelf, onafhankelijk vh gevolg, zo strafwaardig wordt geacht dat het als zodanig wordt strafbaar gesteld. Bekend voorbeeld is art. 131 Sr.