Startpagina / Samenvattingen / Psychologie / vuren-haarcellen-hersenen

Gewaarwording - Het gehoor - Toonsterkte, toonhoogte en klankkleur gewaarworden

5 belangrijke vragen over Gewaarwording - Het gehoor - Toonsterkte, toonhoogte en klankkleur gewaarworden

Hoe 'communiceert' ons oor luide of stillere tonen?

Door de grote amplitude wordt het trommelvlies meer ingebogen dan bij een kleinere golf. Dit veroorzaakt meer druk op het trommelvlies en uiteindelijk meer druk in het slakkenhuis. Daardoor ontstaat er een grotere doorbuiging van de haarcellen. Die vuren hierdoor ook sneller en heftiger. En in de cortex wordt dat omgezet in geluidssterkte. Die geluidssterkte wordt dus bepaald door het aantal haarcellen dat reageert op het geluid en de snelheid waarmee ze vuren.

Hoe bepalen onze hersenen de toonsterkte? (amplitude)

Bij een grote amplitude (groter verschil hoogste en laagste druk in sinusgolf)meer druk waardoor het trommelvlies meer wordt doorgebogen met als gevolg dat er via de gehoorbeentjes het zal leiden tot een grotere verplaatsing van het vloeistof in het slakkenhuis waardoor er meer haarcellen vuren en ook sneller vuren.

Dus de hoeveelheid haarcellen die vuren en de snelheid waarmee ze vuren

Hoe worden onze hersenen toonhoogte gewaar? Geef de 2 principes aan.

1)Tonen met hoge frequentie bereiken hun maximum dicht bij het ovale venster en produceren golven die een minder grote afstand afleggen. De plaats op het basilaire membraan wordt door onze hersenen gebruikt om de toonhoogte te bepalen.
2) De haarcellen vuren met een snelheid die lijkt op de snelheid waarmee de toon het oor binnen ging. Door na te gaan hoe snel de haarcellen vuren kunnen onze hersenen de toonhoogte bepalen.

Wat gebeurt er met frequenties boven de 1000 Hz?

Wegens de reffractaire periode kunnen cellen niet sneller vuren dan 1000 keer per seconden, dit geld dus ook voor de haarcellen. Frequenties van boven de 1000 hz kunnen de hersenen niet maar bereiken op basis van de snelheid waarmee individuele neuronen schieten. Dit wordt ondervangen door het salvoprincipe.

Onze zenuwcellen kunnen, door de refractaire periode, maximaal 1000 keer per seconde vuren. Oftewel, onze zenuwcellen kunnen frequenties boven de 1000 Hz niet aan. Hoe kan het dan dat onze hersenen hogere frequenties toch kunnen verwerken?

Dit komt door het salvo-principe: groepen cellen vuren ipv individuele cellen. Terwijl de ene cel aan het herstellen is van het vuren, vuurt een andere cel in de omgeving.