Startpagina / Samenvattingen / Psychology 8th Edition / beloning-dopamine-accumbens

Reward Mechanisms of the Brain

Q: Waaruit blijkt dat verschillende neurotransmitters noodzakelijk zijn voor het willen van een beloning en het leuk vinden van een beloning?

Uit onderzoek met ratten is gebleken dat een hogere dosis dopamine leidde tot het vaker actief nastreven van een beloning (het willen) dan het daadwerkelijk ervaren van meer plezier dat bij een beloning hoorde. Wanneer drugs met actieve endorfine receptoren werden geïnjecteerd in de nucleus accumbens, bleken de ratten echter meer plezierreacties (het leuk vinden) te vertonen.

8 belangrijke vragen over Reward Mechanisms of the Brain

Uit welke drie corresponderende elementen bestaat een beloning?

1. Het is iets dat we fijn/leuk vinden;
2. Het is iets dat we willen;
3. Het is iets dat kan dienen als bekrachtiger.

Op welke manier speelt de nucleus accumbens een belangrijke rol bij het ontvangen van beloningen?

De nucleus accumbens is middels synaptische verbindingen gekoppeld aan de mediale voorhersenen bundel, een bundel neuronen die direct effect hebben op het beloningsstelsel. De nucleus accumbens zelf heeft verbindingen met grote delen van het limbisch systeem en de cerebrale cortex.

Onderzoek heeft uitgewezen dat de mediale voorhersenen bundel en de nucleus accumbens actief worden wanneer een individu in aanraking komt met wat voor soort beloning dan ook. Schade aan een van deze hersenstructuren leidt tot het verdwijnen van motiverend gedrag.

Waaruit blijkt dat verschillende neurotransmitters noodzakelijk zijn voor het willen van een beloning en het leuk vinden van een beloning?

Uit onderzoek met ratten is gebleken dat een hogere dosis dopamine leidde tot het vaker actief nastreven van een beloning (het willen) dan het daadwerkelijk ervaren van meer plezier dat bij een beloning hoorde. Wanneer drugs met actieve endorfine receptoren werden geïnjecteerd in de nucleus accumbens, bleken de ratten echter meer plezierreacties (het leuk vinden) te vertonen.

Welke rol speelt dopamine in het leerproces?

Dopamine is een versterker voor leergedrag, omdat het het verlangen vergroot om een beloning te behalen. Dit motiveerd om actie te ondernemen om de doelstelling te bereiken en ook om beter te voorspellen en in te schatten waar die beloning te vinden.

Vb van anticipatie is dieren die sporadisch eten krijgen vs dieren die na een signaal eten krijgen. Op het moment dat het signaal gegeven wordt wordt er al dopamine aangemaakt.

Waaruit blijkt dat dopamine cruciaal is bij het leren van nieuwe dingen?

Wanneer een beloning onverwacht komt, zorgt het vrijkomen van dopamine direct na het ontvangen van die beloning voor een associatie tussen de beloning en iedere stimulus voorafgaand aan die beloning. Als de relatie tussen de stimulus en de beloning eenmaal is aangeleerd, zorgt de beloning op zichzelf niet meer voor het vrijkomen van dopamine maar doet de stimulus dit. Dit komt omdat de interesse van het dier is verschoven van de beloning naar het voorspellen of oproepen van de stimulus.

Hoe draagt kennis van het beloningssysteem in de hersenen bij aan het begrijpen van een drugs- of gokverslaving?

Op het moment dat een beloning te verwachten is, komt er geen dopamine meer vrij. Gokken en het gebruik van drugs verstoren dit mechanisme. De hersenen zijn, in het geval van gokken, eigenlijk continu bezig met het zoeken naar verbanden/het kunnen voorspellen van uitkomsten door het constant vrijkomen van dopamine. Dit continue vrijkomen van dopamine versterkt bovendien het wil-gevoel, de drang naar de verslaving blijft maar toenemen. En dat zonder toename van het leuk-vinden-gevoel.

Hoe werken drugs en waarom blijft het verlangen groot zelfs als er geen endorphines meer gemaakt worden?

Drugs activeren heel sterk de dopamine receptoren in de nucleus accumbens. Drugs verstoren en overheersen het natuurlijke beloningssysteem. Deze dopamine rush activeert een enorm sterk verlangen om dit opnieuw te krijgen doe getriggerd worden door cues die tijdens de vorige sessies aanwezig waren.

Mettertijd verlieze. Gebruikers hun plezier, terwijl hun verlangen enkel groter wordt. Dit verlies in plezier komt omdat de drugs de hersenen beïnvloeden en dat de aanmaak van endorphines vermindert. Helaas blijft de dopamine rush nog steeds even sterk.

Waarom is gokken gevaarlijk addictief?

Net zoals beloningen en anticipatie wordt er dopamine vrijgegeven aan de grote beloning wanneer de gokker wint. Het brein is gemaakt om dit patroon te anticiperen en uit te zoeken hoe meer kan winnen waardoor er meer dopamine wordt gemaakt om dit uit te zoeken en het gokgedrag enkel wordt versterkt.