Er is in beginsel geen rechtshandeling (overeenkomst) tot stand gekomen omdat aan de vereiste van artikel 3:33 niet is voldaan: de wil week immers af van de verklaring. Dit is anders indien de wederpartij zich kan beroepen op artikel 3:35 (toerekenbare schijn).

Van eigenlijke dwaling spreekt men als wil en verklaring met elkaar overeenstemmen maar de wil van 1 of beide partijen zich op onjuiste wijze heeft gevormd: iemand denkt een schilderij van Matisse te kopen maar later blijkt het een vervalsing.
De wil van de koper stemde overeen met zijn verklaring maar zijn wil om te kopen was gebaseerd op een onjuiste voorstelling van zaken.

Dat er wel een overeenkomst tot stand komt want aan de vereiste van artikel 3:33 is voldaan, maar deze overeenkomst is vernietigbaar.
Op bij dwaling kan de wederpartij in zekere mate een beroep doen op het door de dwalende opgewekte vertrouwen middels artikel 6:228.