Startpagina / Samenvattingen / Sociologie en de moderne samenleving / methode-dialectisch-marx

Marx kapitalistische samenleving - Marx zijn visie op de moderne samenleving

6 belangrijke vragen over Marx kapitalistische samenleving - Marx zijn visie op de moderne samenleving

Wat is dialectische methode?

elke situatie roept tegenkrachten op, waarna een nieuwe situatie ontstaat waarin deze tegenstellingen zijn opgeheven

Marx: de motor van maatschappelijke verandering:

In de spanningsverhouding tussen productiekrachten en productieverhoudingen:
-Productiekrachten zijn voortdurend in ontwikkeling door wetenschappelijke en technische vooruitgang --> mogelijkheid om
de productie op een andere basis te organiseren.
-Productieverhoudingen zijn star: groepen mensen hebben bepaalde voordelen bij die productieverhoudingen en willen dat dit
zo blijft. --> beknotting verdere ontplooiing productiecapaciteit.
-->leidt tot revolutie als arbeiders bewust zijn van hun situatie

Economisch proces van accumulatie en concentratie van kapitaal & combinatie spanningsverhouding:

-Accumulatie: kapitalist wil groot mogelijke winst-->financiert in groei onderneming
-Concentratie: concurrentie tussen kapitalisten--> winst daalt --> kleine bedrijven failliet, kapitaal in handen kleine groep
kapitalisten.
-Spanningsverhouding: concurrentie--> overproductie -->lonen omlaag en machines aanschaffen (Verelendung) --> werkloosheid --> lage koopkracht arbeider.

Materialisme (Marx) tegenover Idealisme (Hegel):

-Materialisme: gaat uit van concrete feiten en de materiële omstandigheden waarin mensen verkeren.
-Idealisme: gaat uit van het ideaal of het idee.

Marx' onderscheid in een aantal fasen in de ontwikkeling van de samenleving:

-Antieke, de feodale en de kapitalistische fase: in alle fasen is er een tegenstelling tussen 2 maatschappelijke klassen.
-Spanning in materiële basis zorgt voor veranderingen.

Onderscheid tussen dialectische en positivistische methode:

Bij de dialectische methode gaat het niet om de vaststelling van waarneembare feiten, zoals bij de positivistische methode, maar om de diepere samenhang tussen de verschijnselen.