Startpagina / Samenvattingen / Straf(proces)recht begrepen / artikel-vervolging-strafbeschikking

Formeel strafrecht: de strafprocedure (opsporing, vervolging en berechting) - De vervolging

Q: Artikel 12 Sv-procedure. Wat houdt deze procedure in?

Niet vervolgen De officier van justitie besluit om de zaak niet te vervolgen of af te doen met een transactie of strafbeschikking, terwijl belanghebbenden vinden dat de zaak voor de rechter moet worden gebracht. In dat geval kunnen direct belanghebbenden een bijzondere klachtprocedure starten en de zaak rechtstreeks aan een gerechtshof voorleggen. Artikel 12 Sv-procedure Deze procedure is vastgelegd in de artikelen 12 en verder van het Wetboek van Strafvordering. Vaak wordt daarom gesproken van een ‘12 Sv-procedure’ of een ’procedure klacht niet-vervolging’. Deze procedure is voor iedere belanghebbende zonder bijstand van een advocaat toegankelijk.

Q: Vervolging door middel van strafbeschikking wat houdt dit in?

De strafbeschikking Artikel 257a 1.De officier van justitie kan , indien hij vaststelt dat een overtreding is begaan dan wel een misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving gevangenisstraf is gesteld van niet meer dan zes jaar , een strafbeschikking uitvaardigen. 2. De volgende straffen en maatregelen kunnen worden opgelegd: a. een taakstraf van ten hoogste honderdtachtig uren ; b. een geldboete ; c. onttrekking aan het verkeer; d. de verplichting tot betaling aan de staat van een som gelds ten behoeve van het slachtoffer; e. ontzegging van de bevoegdheid tot het besturen van motorrijtuigen voor ten hoogste zes maanden.

6 belangrijke vragen over Formeel strafrecht: de strafprocedure (opsporing, vervolging en berechting) - De vervolging

Uit welke twee artikelen vloeit het opportuniteitsbeginsel voort?

Het opportuniteitsbeginsel is het beginsel dat in Nederland een officier van justitie kan beslissen dat een strafbaar feit niet vervolgd wordt op grond van het algemeen belang

(art. 167 en 242 Wetboek van Strafvordering)

Onder vervolging wordt verstaan dat de strafzaak van een verdachte aan een rechter wordt voorgelegd. In welke gevallen betekent dit dat de vervolging officieel begint?

Bij het dagvaarden van de verdachte voor het onderzoek ter terechtzitting
het vorderen van voorlopige hechtenis van de verdachte (artikel 133 Sv)
het uitvaardigen van een strafbeschikking 257a ev
de voeging ad informandum: een strafzaak wordt door het OM aan de zittingsrechter voorgelegd, buiten de tenlastlegging om.
de vordering tot het instellen van een strafrechtelijk financieel onderzoek (artikel 126 ev SV)
de vordering tot het verlenen van een machtiging tot het leggen van conservatoir beslag (artikel 944 jo 103 Sv)

1 tot en met 4 komen het meest voor.

Wanneer is vervolging niet mogelijk? En hoe wordt dit genoemd?

Vervolgingsbeletstelen.

minderjarigen onder 12 jaar artikel 486 Sv
overheden
Ne bis idem (niet tweemaal hetzelfde) artikel 68 Sr

Bezwaar tegen vervolging, welk artikel?

Tegen vervolging staat voor de verdachte een bezwaarschriftprocedure open artikel 262 Sv.

Artikel 12 Sv-procedure. Wat houdt deze procedure in?

Niet vervolgenDe officier van justitie besluit om de zaak niet te vervolgen of af te doen met een transactie of strafbeschikking, terwijl belanghebbenden vinden dat de zaak voor de rechter moet worden gebracht. In dat geval kunnen direct belanghebbenden een bijzondere klachtprocedure starten en de zaak rechtstreeks aan een gerechtshof voorleggen.

Artikel 12 Sv-procedureDeze procedure is vastgelegd in de artikelen 12 en verder van het Wetboek van Strafvordering. Vaak wordt daarom gesproken van een ‘12 Sv-procedure’ of een ’procedure klacht niet-vervolging’. Deze procedure is voor iedere belanghebbende zonder bijstand van een advocaat toegankelijk.

Vervolging door middel van strafbeschikking wat houdt dit in?

De strafbeschikking
Artikel 257a
1.De officier van justitie kan, indien hij vaststelt dat een overtreding is begaan dan wel een misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving gevangenisstraf is gesteld van niet meer dan zes jaar, een strafbeschikking uitvaardigen.
2.De volgende straffen en maatregelen kunnen worden opgelegd:
a. een taakstraf van ten hoogste honderdtachtig uren;
b. een geldboete;
c. onttrekking aan het verkeer;
d. de verplichting tot betaling aan de staat van een som gelds ten behoeve van het slachtoffer;
e. ontzegging van de bevoegdheid tot het besturen van motorrijtuigen voor ten hoogste zes maanden.