Startpagina / Samenvattingen / Strafprocesrecht / verweer-verwerping-strafuitsluitingsgronden

Het vonnis - Beslissingen op formele vragen en vragen naar strafbaarheid van feit en dader - lid 3 Sv

5 belangrijke vragen over Het vonnis - Beslissingen op formele vragen en vragen naar strafbaarheid van feit en dader - lid 3 Sv

Op welke 2 manieren kan art. 358 lid 3 Sv worden verworpen?

- feitelijke verwerping > zijn de gestelde feiten aannemelijk geworden? > de rechter heeft hier zijn eigen onderzoeksplicht

- juridische verwerping

Wanneer is er sprake van een formeel verweer?

Bijvoorbeeld bij een beroep op nietigheid v.d. dagvaarding of een beroep op verjaring. Bij verweren die bestrijden dat het bewezen verklaarde een strafbaar feit oplevert valt te denken aan kwalificatieverweren: er ontbreekt een bestanddeel, of de toepasselijke strafbepaling is onverbindend wegens strijd met een hogere regeling.

Wanneer is er sprake van een strafverminderingsgrond in de zin van art. 358 lid 3 Sv?

Alleen sprake bij omstandigheden die volgens de wet leiden tot verlaging v.h. strafmaximum.
Een algemene strafverminderingsgrond wordt door HR bijv gezien in art. 56 Sr.

Wat zijn verweren die betrekking hebben op strafuitsluitingsgronden?

Daaronder vallen algemene geschreven en ongeschreven strafuitsluitingsgronden zoals noodweer (art. 41 Sr) en AVAS, maar ook bijz. strafuitsluitingsgronden (art. 261 lid 3 Sr).

Welke uitzondering biedt art. 283 Sv?

In algemeen gesproken zal de reactie op verweer in het vonnis moeten worden opgenomen. Uitzondering biedt het artikel, de verdachte kan mogelijkheid krijgen om al bij de aanvang v.d. zitting een zgn. preliminair verweer te voeren waarin op een formele einduitspraak wordt aangestuurd. Wordt een dgl. verweer gevoerd en verworpen, dan wordt die verwerping in het proces-verbaal v.d. zitting aangetekend en behoeft het vonnis daar geen aandacht meer aan te besteden.