Samenvatting Tijd voor geschiedenis

Een onderdeeltje van de samenvatting - Tijd voor geschiedenis Auteur: Arnold Visser ISBN: 1234444444

• 3.4.1 Het humanisme

• In welk opzicht veranderde in Europa in de 15e eeuw het mensbeeld?

  Geloof in God werd minder belangrijk
  Niet God en zijn eeuwigheid staat centraal maar de mens in zijn eigen wereld en tijd.
  Eigen keuzes maken werd belangrijk, niet de 'goddelijke inspiratie' over de sturing 'van boven'
• Hoe werkte het humanisme door in de kunst?

  In de kunst kwam de mens zelf meer centraal te staan, het ging niet alleen meer om de verheerlijking van God. 
  Kunstenaars gebruikten hun talent ook voor zichzelf

• 3.4.2 Erasmus

• Hoe begon het humanisme?

  Als literaire stroming gericht op het onderwijs.
  Mens en zijn persoonlijke groei staan centraal
• Waaruit haalde de humanisten hun inspiratie?

  Klassieke werken
• Welke Romeinse schrijver was met name in trek bij humanisten? En waarom?

  Cicero
  Cicero legde nadruk op individualiteit van de mens: je leefde maar een keer en moest er het beste van zien te maken.
  
  Carpe Diem: Pluk de dag!
• Noem twee kenmerken van de humanistische schrijver

  1.  Literatuur gericht op zelfontplooiing en persoonlijke groei
  2.  In geschriften uitten zij kritiek op de samenleving, en daarbinnen ook de kerk!
  Voorbeeld: Erasmus.
• Wat was de volledige naam van Erasmus, wanneer leefde hij en welk beroep had hij? (extraatje bonuspunten)

  Desiderius Erasmus, geboren te Rotterdam!
  Erasmus leefde van 1469-1536
  Beroep: priester, theoloog, filosoof, schrijver en humanist 
  
  In Rotterdam: 
  de Erasmus brug
  de Erasmus Universiteit Rotterdam
  het Erasmus Medisch Centrum (van waaruit dagelijkse corona updates)
• Wat was Erasmus' bekendste boek en wanneer werd het gepubliceerd?

  Lof der Zotheid (bonus: Stultitiae Laus in Latijn) in 1511
• Wie of wat was het onderwerp/doelwit van Erasmus' boek?

  De kerk en de kerkleiding werden met scherpe humor op de hak genomen.
• Wat was het doel van de humanisten?

  De zelfontplooiing van de mens.
  
  De ideale mens was de perfecte alleskunner, de HOMO UNIVERSALIS, die al zijn talenten wist te ontwikkelen. Voor zichzelf en de maatschappij waarin hij leefde.
  
  Niet God en de eeuwigheid centraal maar de mens in zijn eigen tijd.