Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Verbeter de wereld begin bij de opvoeding | 9789088501876 | Micha de Winter.

• 1 De politiek als supernanny

  Dit is een preview. Er zijn 2 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1
  Laat hier meer flashcards zien

• Welke twee opvattingen heeft Isaiah Berlin over vrijheid en wat is het verschil hiertussen?

  Negatieve vrijheid: Hoe beperkt is de ruimte die je hebt in je vrijheid? Hoe wordt het beperkt door de regelgeving?
  
  

  • Aanhangers van positieve vrijheid willen het gezag verwerven en aanhangers van negatieve vrijheid willen het gezag inperken

  
  Positieve vrijheid: Je hebt de vrijheid om zelf te bepalen hoe je je leven indeelt. Dit ligt dus bij jezelf.
  

  • Dit gaat over de inhoudelijke invulling van het leven en de samenleving

• Kan je een hedendaags voorbeeld noemen van negatieve vrijheidsruimte? 

  Een voorbeeld van negatieve vrijheidsruimte is dat het kabinet wil dat er minder vakantievluchten van en naar Schiphol gaan om, onder andere, de overlast van de omwonenden te verminderen. De negatieve vrijheid van de omwonenden wordt dan verhoogd. 

• Hoe passen Berlin’s uitgangspunten binnen de waarde van pluraliteit?

  Pluraliteit: 1) Gevarieerdheid 2) Meerderheid 3) Meervoudigheid 4) Meeste stemmen 5) Veelheid (Encyclo.nl)
  
  Hij vindt dat er niet zoiets als één allesomvattende waarheid bestaat en hij vindt het van groot belang dat er in samenlevingen voldoende ruimte bestaat om verschillende legitieme waarden tegen elkaar af te wegen.

• 2 De survival of the fittest child

  Dit is een preview. Er zijn 3 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 2
  Laat hier meer flashcards zien

• In hoofdstuk 2 schetst de Winter ontwikkelingen in het huidige jeugdbeleid tegen de achtergrond van twee historische bewegingen. Welke zijn dit?

  Sociaal-Darwinisme & Sociaal-hygiënisme.

• Zie je het sociaal-darwinisme terug in het huidige jeugdbeleid?

  Ja. Welbevinden en ontwikkeling zijn individuele attributen: iedereen is verantwoordelijk voor het creëren en benutten van zijn eigen kansen en die van zijn kinderen. Succes wordt zo een persoonlijke keuze en wie verkeerde keuzes maakt wordt daarvoor persoonlijk verantwoordelijk gesteld.
  Dus wel een soort van survival of the fittest.

• Zie je het sociaal-hygiënisme terug in het huidige jeugdbeleid?

  Het behoort niet tot de prioriteiten. Het huidige beleid is gericht op vroegsignalering, verwijzing en behandeling van risicokinderen.

• 3 Het moderne van kindermishandeling

  Dit is een preview. Er zijn 5 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 3
  Laat hier meer flashcards zien

• Sinds de Verlichting is er modernisering op tal van terreinen op gang gekomen.Welk fenomeen vormt een uitzondering op het “succesverhaal” van de modernisering volgens De Winter? 

  De uitzondering is dat misbruiken en mishandelen van kinderen in gezinnen en families nog steeds voorkomt.
  
  Overheden erkennen dit wel meer als een probleem, maar de middelen die ze ter beschikking hebben om er iets tegen te doen, zoals nauwkeurige monitoring door deskundigen, wegen nooit op tegen het type sociale controle dat mensen op elkaar uitoefenen.

• Waarom zou De Winter hoofdstuk 3 toch “Het moderne van kindermishandeling” noemen, ondanks het feit dat misbruik en mishandeling nog steeds een probleem is?

  • Omdat de mentaliteit wel veranderd is, maar de mishandeling nog steeds bestaat.
    
  • Omdat kindermishandeling in het moderne discours vooral gezien wordt als probleem dat binnen het gezin gesitueerd is en ook binnen die context moet worden opgelost. Vroeger was er veel meer sociale controle die kindermishandeling tegen zou gaan.
    

• Wat houdt het At-Risk model in?

  Een moderne denkwijze waarin het disfunctioneren van gezinnen of individuen vooral wordt gezien als een manifestatie van individuele risicofactoren en pathologie.
  
  Kind of gezin met probleem. De risicofactoren wegen de beschermende factoren uit en daar moeten we iets mee doen.

• Welk probleem heeft De Winter met het At-Risk model?

  De interventies zijn bijna zonder uitzondering gericht op het microniveau van het kind en/of gezin.
  
  
  Het At Risk-model heeft een te smalle psychologiserende blik die verbreedt moet worden. 
  

  • Dit kan met de behulp van de gegevens uit onderzoeken naar de sociale, sociaaleconomische en demografische context waarin kindermishandeling ontstaat en kan voortduren.