Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Verbintenissenrecht algemeen | 9789013141542

• 1 De verbintenis in het algemeen

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat is de wettelijke definitie van de verbintenis?

  Die is er niet. Uit de literatuur en parlementaire geschiedenis is de volgende definitie ontstaan: Een verbintenis is een vermogensrechtelijke rechtsbetrekking tussen twee of meer bepaalde personen, op grond waarvan de een jegens de ander recht heeft op een prestatie, waartoe die ander verplicht is.

• 1.2 Het begrip verbintenis

  Dit is een preview. Er zijn 8 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.2
  Laat hier meer flashcards zien

• Is 'verbintenis' synoniem voor 'schuld'?

  Nee, zoals gezegd gaat het begrip verbintenis over een rechtsverhouding tussen twee partijen; een verbintenis heeft immers zowel actieve als passieve kant. Maar vaak wordt het woord 'verbintenis' wel gebruikt als synoniem voor 'schuld'. Bijvoorbeeld: nakoming en niet-nakoming van verbintenissen, voldoening aan verbintenissen, het op zich nemen van een verbintenis, aansprakelijkheid voor verbintenissen, etc (passieve kant van de verbintenis). 
  
  N.B.: je mag het begrip verbintenis wel als synoniem van schuld gebruiken, zolang je maar bedenkt dat tegenover de schuld van de een het vorderingsrecht van de ander staat (actieve kant van de verbintenis).

• 1.3 Natuurlijke verbintenissen

  Dit is een preview. Er zijn 5 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.3
  Laat hier meer flashcards zien

• Kan de voldoening aan een natuurlijke verbintenis als een schenking worden aangemerkt?

  Nee, dat zijn niet dezelfde begrippen. De voldoening aan een natuurlijke verbintenis is namelijk een betaling van niet in rechte opvorderbare schuld; wie krachtens schenking betaalt, betaalt echter een schuld uit een in rechte opeisbare verbintenis uit een overeenkomst van schenking.

• Wat gebeurt er als de schuldenaar of een derde de nakoming van de natuurlijke verbintenis toezegt aan de schuldeiser?

  Als een derde de nakoming van de natuurlijke verbintenis toezegt aan de schuldeiser (dit zal meestal geschieden door die nakoming te garanderen, of door daarvoor als borg of pand- of hypotheekgever zekerheid te verstrekken), dan kan de schuldeiser de derde tot nakoming van de garantie aanspreken of de door deze verstrekte zekerheid uitwinnen, indien de natuurlijke schuldenaar niet nakomt.
  
  Als de schuldenaar zelf de nakoming van de natuurlijke verbintenis toezegt aan de schuldeiser, dan wordt daardoor de natuurlijke verbintenis omgezet in een gewone civiele verbintenis, waarvan de nakoming in rechte kan worden gevorderd.

• 1.4 Bronnen van verbintenissen

  Dit is een preview. Er zijn 2 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.4
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat is de bron van verbintenissen?

  Art. 6:1 BW bepaalt de wet als de exclusieve bron van verbintenissen. De bepaling van art. 6:1 maakt de overeenkomst als bron van verbintenissen ondergeschikt aan de wet. Uit overeenkomst kan dus alleen verbintenissen ontstaan, indien en voor zover de wet dat bepaalt of dat uit de wet voortvloeit. Zo ontstaan uit nietige overeenkomsten geen verbintenissen, of kan de wet de uit een geldige overeenkomst voortvloeiende verbintenissen door bepalingen van dwingend recht beperken.

• Moet de wet uitdrukkelijk bepalen dat uit enig rechtsfeit een bepaalde verbintenis voortvloeit?

  Nee, de wet is weliswaar de enige bron van verbintenissen, maar dat betekent nog niet dat de wet uitdrukkelijk moet bepalen dat uit enig rechtsfeit een bepaalde verbintenis voortvloeit. Ook waar de wet niet met zoveel woorden bepaalt, kan soms uit het stelsel van de wet en uit wat wel uitdrukkelijk is bepaald, worden afgeleid dat uit de wet een verbintenis voortvloeit.

• 1.5 De inhoud van de verbintenis

  Dit is een preview. Er zijn 1 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.5
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat geldt in gevallen waaraan partijen of de wetgever niet hebben gedacht (en waarvoor overeenkomst of de wet geen duidelijke oplossing biedt)?

  Redelijkheid en billijkheid moetend de oplossing geven (aanvullende werking van de redelijkheid en billijkheid). Bepalend zijn de aard van de rechtsverhouding, de omstandigheden van het geval en de wederzijdse belangen. 
  

  • 6:248 (1): een overeenkomst heeft niet alleen de door partijen overeengekomen rechtsgevolgen, maar ook die welke naar de aard van de overeenkomst uit de wet, gewoonte of de eisen van redelijkheid en billijkheid voortvloeien. 

• Wat houdt de beperkende of derogerende werking van redelijkheid en billijkheid in?

  6:2 (2): een tussen schuldeiser en schuldenaar krachtens wet, gewoonte of rechtshandeling geldende regel is niet van toepassing voor zover dit in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. 
  

  • Redelijkheid en billijkheid kunnen dus onder omstandigheden meebrengen dat een tussen partijen geldende regel buiten toepassing moet worden gelaten. 

• Wat is het verschil tussen de aanvullende en derogerende werking van redelijkheid en billijkheid?

  • De aanvullende werking vult de verbintenis door redelijkheid en billijkheid aan in het geval waarin wet, gewoonte of rechtshandeling geen regel geeft. 
  • De derogerende werking heeft als functie om een tussen partijen geldende regel buiten toepassing te verklaren. 
    

• 1.6.1 Pluraliteit van schuldenaren

  Dit is een preview. Er zijn 12 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.6.1
  Laat hier meer flashcards zien

• In welke gevallen gaat het om pluraliteit van schuldenaren?

  Indien schuldenaren tot één prestatie verplicht zijn (lid 1) of zij schuldenaren van een en dezelfde schuld zijn (lid 2).
  er is één verbintenis met meer schuldenaren.
  
  (vs toevallig samenlopende verbintenissen   , die los van elkaar staan)