Startpagina / Samenvattingen / Zes psychologische stromingen en een client / lichaamsgerichte-therapie-spanning

Lichaamsgerichte benadering - Werkwijze van lichaamsgerichte therapieën

5 belangrijke vragen over Lichaamsgerichte benadering - Werkwijze van lichaamsgerichte therapieën

Hoe werkt het continuüm bij lichaamsgerichte therapie vlg Leijssen, (2001)

De mate waarin aanraking onderdeel is van de therapie:
Schaalverdeling:
geen aanraking:
1. Verbale cliëntgerichte therapie
2. Woorden en beelden bij beleving zoeken

wat aanraking:
3. Ontspanningsoefeningen
4. Lichaamshouding, spiegelen

aanraking als therapeutisch onderdeel:
5. Van subtiel intens tot emotionele uitbarstingen bij crises, verlies, trauma

Bij welk gedrag van cliënt raadt Leijssen aanrakingen af

1. Vijandigheid
2. Paranoïde
3. Eisend
4. Grensoverschrijdend
5. Seksuele of agressieve lading

Waar is lichaamsgerichte therapie op gericht

Het losmaken van spanning. Therapeut concentreert zich samen met client op de emotionele pijnplek.

Wat is het doel van de lichaamsgerichte therapeut

Client zo concreet mogelijk te laten ervaren waar het bij hem om gaat.
Het ervaren is gericht op:
1. Lichamelijke sensaties (kou, warmte, spanning, ontspanning)
2. Symboliek, werken met voorwerpen als stenen en stoffen
3. Benoemen van de kleuren van de voorwerpen als mate van intensheid

Wat is het model van Rijkes (2005) als basis voor alle methodes voor lichaamsgerichte interventies

1. Vastgezette spanning wordt voelbaar, beleefbaar en bespreekbaar
2. Blokkade kan worden losgelaten en onderliggende oorzaken verwerkt.
3. Ruimte voor ander gedrag
4. Lichamelijke, emotionele en mentale vrijheid